سبک‌شناسی رمان عامّه‌پسند (با تکیه بر آثار مرتضی مؤدّب‌پور)

چکیده: سبک، روش خاصّی است که نویسنده یا شاعر برای بیان مطالب و مفاهیم مورد نظر خود به کار می­گیرد. از دیرباز تا کنون تعاریف و تقسیم­بندی­های گوناگونی از سبک ارائه شده است. در بررسی سبک هر اثر ادبی ویژگی­های زبانی، ادبی و فکری آن اثر مورد بررسی قرار می­گیرد. از پدیده­های نو امّا قابل توجّه در جریان ادبی معاصر، رمان­های عامّه­پسند یا بازاری هستند که بسیار مورد توجّه قرار گرفته­اند و عنوان پرفروش­ترین رمان­های دهۀ اخیر را به خود اختصاص داده­اند. از این رو توجّه بیشتر به این آثار، امری ضروری و لازم است. سبک نویسندگی و اسلوب خاصّی که نویسنده برای بیان مفاهیم مورد نظر خود به کار می­برد، از مشخّصه­های بارز هر اثر ادبی است و شناخت نویسنده و دنیای او و دیدگاه و بینش او را به جهان پیرامون نشان می­دهد، از این رو بررسی سبکی رمان عامّه­پسند می­تواند گامی به سوی شناخت علل محبوبیّت این آثار باشد. نگارندگان در این پژوهش به عنوان نمونه، چهار اثر مرتضی مؤدّب­پور را که در سال­های اخیر مخاطبان زیادی را به خود جذب کرده است و از موفّق­ترین رمان­نویسان عامّه­پسند بوده است، مورد تحلیل سبک­شناسی قرار داده­اند. بر پایة این بررسی مشخّص شد که سبک مؤدّب­پور، رئالیسم است. وی از نثری ساده و عاری از پیچیدگی استفاده کرده؛ از صنایع بدیعی، جزکنایه بهرة چندانی نگرفته و مشکلات جوانان و مسائل سیاسی و اجتماعی روز را با زبانی ساده مطرح کرده است.